تأثیر آموزش روش های مقابله ای بر کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز

مقدمه: بیماران تحت درمان با همودیالیز که بتوانند به شکل مناسب از روش های مقابله ای استفاده کنند مداخلات درمانی را بهتر می پذیرند و احتمالاً به سطح بالاتری از کیفیت زندگی دست می یابند. هدف: تعیین تأثیر آموزش روش های مقابله ای (مشکل مدار، هیجان مدار) بر کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز روش: این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی بود که در آن، 38 بیمار تحت همودیالیز مشارکت داشتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه کیفیت زندگی sf36 و پرسشنامه شیوه های مقابله ای جالویس و لازاروس بود. ابتدا کیفیت زندگی و شیوه های مقابله ای بیماران مذکور سنجیده شد و سپس شیوه های مقابله ای آموزش داده شد. در آخر، مجدداً پرسشنامه های مربوط به کیفیت زندگی و شیوه های مقابله ای تکمیل گردید. نتایج با استفاده از آزمون های تی زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بیشتر افراد تحت مطالعه زن، متأهل، با میانگین و انحراف معیار سنی 50/20±42/51 سال بود. نمره کیفیت زندگی بیماران قبل از آموزش 35/19±03/89 و بعد از آموزش 16±89/98 بدست آمد. آموزش شیوه های مقابله ای توانست به میزان 85/9 نمره کیفیت زندگی این بیماران را ارتقاء دهد. آزمون تی زوجی اختلاف معناداری بین نمره قبل و بعد کیفیت زندگی نشان داد (001/0p<). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد آموزش به بیماران تحت همودیالیز، از میزان روش مقابله ای هیجان مدار می کاهد؛ در عوض، باعث ارتقای استفاده از روش مشکل مدار شده است و این تغییر شیوه سازگاری، کیفیت زندگی این بیماران را ارتقاء داده است.